Conclusie is dat de RTC geen zelfsturende organisatie is. Aansturing vanuit een vaste groep is nodig om de continuïteit te kunnen waarborgen.
Wil je op de voet verder zoals de laatste jaren is gegaan, de meetings steeds professioneler maken en de club 'internationaler' maken, dan zul je een vast concept moeten hanteren en hier met een grote groep de schouders onder moeten blijven zetten. Als je bijvoorbeeld een meeting zoals MIVW ziet (jaja, daar kom ik weer...
), dat is een redelijk kleine groep vrienden (+partners) die de basis vormt, maar daar omheen 'zwermt' jaarlijks een groep van 50 tot 70 vrijwilligers om de meeting te kunnen organiseren.Als ik dan zie dat wij voor de afgelopen openingsmeetings vanuit een oproep slechts 4 tot 5 vrijwilligers kregen, dan vind ik dat behoorlijk beschamend.... En dan werd er een paar dagen voor de meeting nog door de helft afgezegd....
Dan moeten al die mensen die hier zo hard roepen ook eens de handen uit de mouwen gaan steken. Want deze club verdient het.
En zoveel werk is het echt niet, zolang je de taken maar verdeelt en duideljk afspraken maken en communiceert. Dan maakt die verspreiding door NL en BE niet uit.
Het afgelopen Ardennenweekend is daarentegen weer een mooi voorbeeld van hoe het wel kan (en moet). Natuurlijk is dit een bestaand concept, maar met een groep enthousiastelingen die gezamenlijk af hebben gesproken wie wat deed, is dit een geslaagde meeting geweest.
En de door Dolf Jans georganiseerde 'ondersteldag' bij Steverink Banden is ook een succes geweest.
Natuurlijk kun je bij dit soort meetings niet meer rekenen op een hoog aantal aanmeldingen zoals 'vroeger', maar vier die successen wel hè.
Want de RTC is een autoclub met een levendig forum én een volle, levendige meetingagenda. Zoek in Nederland maar eens een club die dit ook heeft!
) dan is zo af en toe bijspringt 
