Door: Merijn
Aan een veelbesproken seizoen is een einde gekomen. Het 2e en direct ook laatste seizoen van de GT5 League zit erop! Het is een op zijn zachtst gezegd experimenteel seizoen geweest, met de coureurs als proefkonijnen. Na een, op een incidentje en inschattingsfoutje na, succesvol en vooral gezellig eerste seizoen waren de verwachtingen hooggespannen. Waar zou de organisatie, bestaande uit Gerarh en Merijn, mee komen om een minstens zo spannend en vooral plezierige samenstelling van auto's en circuits neer te zetten?
We kunnen wel stellen dat seizoen 1 een toevalstreffer is geweest. Het is verre van gemakkelijk om een spannend en tegelijkertijd gevarieerd seizoen van races bij elkaar te zetten. Waar in seizoen 1 nog (te) vaak dezelfde auto's op de baan verschenen, werd dit seizoen een andere aanpak gehanteerd om de variatie erin te houden. Geen enkele race zou ook maar een beetje op een andere lijken. 8 totaal andere circuits en een variant van de 'vaste' afsluiter op de Nordschleife. Elke race met andere auto's, afgedwongen door simpele regels. De ene keer waren het de SuperGT 500 japanners die over Suzuka gierden, dan weer een DTM bak uit de legendarische jaren 90 die door Eau Rouge gleden. Aan variatie geen gebrek!
Maar was dat wel zo'n goed idee? Elke 2 weken moest een totaal andere auto getemd worden, op een nieuw en relatief onbekend circuit. Dat vereist een flinke inspanning en veerkracht van elke coureur. Zeker als het ook nog eens niet gaat om de meest makkelijk te hanteren auto's. Vooral de Pick-up trucks, de krachtige Le Mans auto's en de Vintage Muscle cars bleken een ware slijtageslag en soms sloeg daarmee de frustratie bij sommigen toe. Ook deed het weinig goed voor de motivatie op sommige momenten. De keuze van de organisatie om in eerste instantie traction control in de ban te doen viel dan ook niet bij iedereen in goede aarde. Zouden Merijn en Gerarh doorgeslagen zijn in hun enthousiasme?
Persoonlijk durf ik wel te zeggen dat dat het geval is. Op papier leek alles ontzettend uitdagend, maar de theorie is, zoals zo vaak, anders dan de praktijk. De circuits waren prima, maar de verhouding tussen wegligging, of beter gezegd een gebrek daaraan, en het verbod op TCS deed velen de das om. De sfeer sloeg soms om van gezellig naar geirriteerd. En juist die gezelligheid maakte van het eerste seizoen zo'n succes. Helaas... Gegokt en verloren, met flinke gevolgen.
De groep dreigde uit elkaar te vallen en er was merkbaar minder activiteit in de oefensessies en de chats. Ook op het RTC forum was weinig te merken van ons GT5 seizoen.Maar ondanks hier en daar wat irritatie en frustratie moeten we jullie, de deelnemers, toch prijzen voor jullie inzet en aanwezigheid. Elke grid was goed gevuld en er werd serieus gestuurd. Niks dan lof voor jullie!
Zoals bij elke wedstrijd, kan er maar 1 de winnaar zijn. Iedereen had hetzelfde doel: die machtige trofee moest prijken op het nachtkastje! Waar Droes deze vorig jaar nog met gepaste trots mee naar Vlaanderen wist te slepen, wilden zijn rivalen 'The Pounder' weer op Nederlands grondgebied krijgen. Maar Droes is een taaie... Droes laat zijn schatje niet zomaar van hem wegnemen! En het werd al snel duidelijk dat het hem heel veel waard was om zijn inmiddels goedgebruikte vriend aan een Vlaamse douchewand vastgezogen te laten bungelen. Hij ging er vol voor! En TCS of niet, Droes was zijn bolide de baas en wist met uitzondering van de laatste race op de Nürburgring, waar hij helaas verhinderd was, elke race beslag te leggen op een plek op het podium en in veel gevallen ook nog eens de pole position te claimen. Als klap op de vuurpijl was hij ook vaak degene met de snelste ronde in de race, wat net als de pole position goed was voor een extra punt.
Maar we hadden een geduchte kandidaat om Droes de Trophée Brune te ontnemen. Al snel was duidelijk dat nieuwkomer BMFWinnfield, in de volksmond ook wel Roy2 genoemd, een aardig potje kon sturen! Helaas had hij een valse start op Suzuka met 0 punten achter zijn naam, maar zou zich direct revancheren op de Road Course van Indianapolis. Een klinkende overwinning en een snelste raceronde was het resultaat. Droes moest het doen met een 3e plek en een pole postion. De toon was gezet! Het zou een titanenstrijd worden tussen de controller-fetisjist uit Vlaanderen die met zijn natuurtalent altijd competatief was en de Haagse ex-Ossenaar die het afstellen van een auto tot een ware kunst verhief. Roderik mengde zich, net als vorig jaar in de strijd voor de titel, maar moest helaas afhaken voor de top 2 door technische problemen en worstelde met de controle over zijn bolides. De rest van het startveld kwam er gewoonweg niet of nauwelijks aan te pas. Maar dat maakte het niet minder spannend in het midden- en achterveld!
Gerarh en Jochem vochten op 'vriendelijke' wijze flink wat duelletjes uit, zowel op als naast de baan. Antonie meldde zich regelmatig net achter de top 3 en het ge-godver van Arco galmde met enige regelmaat door de speakers, terwijl hij toch vaak een net resultaat wist neer te zetten. Waar hij continu gaatjes zag, ging het even zo vaak iets minder goed en trakteerde hij zijn medeweggebruikers op een fijn stukje nederlandse kwaliteitsproza. Nieuwkomer Thierry liet zich zelden tot nooit zien tijdens de oefensessies. Naar eigen zeggen noteerde hij bij tijd en wijle fabuleuze rondetijden en stond bijna elke race op de startgrid. Daarmee wist hij toch een nette 8e plaats te veroveren in het eindklassement. Ook Twan was er het meerendeel van de tijd bij, maar moest bij afwezigheid in de laatste 3 races zijn 8e plek afgeven aan aan Thierry. Roy 'dun urste' moet, net als Merijn 5 van de 9 races laten schieten door verschillende omstandigheden, waardoor een goede klassering uitgesloten was. Een respectievelijk 10e en 11e plek was het gevolg. De 12e en laatste plaats wordt bezet door instromer Danny, die pas race 5 instapte en in totaal maar 3 races aan de finish kwam. Gezien zijn gemiddelde scores zou hij zomaar eens een plek net achter de top hebben kunnen claimen, als hij alle races had meegereden. Misschien dat dat in een eventueel volgend seizoen wel gaat lukken?
Vele virtuele kilometers, verbrand slick-rubber, gevloek en getier, gezeur en gezanik, gelach en gegier en wat penalties later ziet de einduitslag er als volgt uit:
[img]http://i160.photobucket.com/albums/t197 ... d3a2ad.jpg[/img]
En daarmee is direct bekend dat ook dit seizoen er geen kruid was opgewassen tegen onze Vlaamse drag queen (bewijslast aanwezig!
)! Zijn talent, pure snelheid, concentratie en bijna bovenmenselijke foutloosheid heeft hem ook dit seizoen de titel bezorgd. Zelfs al 2 races voor het einde was Droes niet meer in te halen, waarmee hij wederom bevestigt dat je van goede huize moet komen om hem onder druk te zetten. Droes, van harte gefeliciteerd! 
'Rookie' BMFWinnfield is de strijd vol aangegaan, maar wist Droes niet meer te kloppen na een iets minder start van het seizoen. Maar desalniettemin chapeau voor zijn prestaties. Het podium wordt gecompleteerd door de altijd optmistische Arco, waarmee hij een zeer flinke stap voorwaarts maakt, gezien zijn 5e plaats in de eindstand van vorig jaar. Klasse!Er is vooralsnog geen duidelijkheid over een nieuw seizoen, al is er al wel een conceptkalender. De belangrijkste vraag is eigenlijk: Is er animo voor een nieuw seizoen? En in welke vorm zouden jullie dit willen gieten? De organisatie heeft nog niet besloten of zij een nieuw seizoen zullen starten, maar bij genoeg animo en enthousiasme zal er zeker gekeken worden naar de mogelijkheden... Dus, spui uw gal, geef kritiek, steek veren in reten, geef je ongezouten mening of biedt je aan om (een deel van) de organisatie op je te nemen. Een succesvol GT League seizoen wordt mede mogelijk gemaakt door jullie...
etc.