<!-- BBCode Start --><A HREF="http://www.trouw.nl/artikelactueel/1018846342724.html" TARGET="_blank">www.trouw.nl/artikelactueel/1018846342724.html</A><!-- BBCode End -->
Bodegraven als sprintplaats? dat is bullshit!
Voor de rest wel een goed geschreven stuk met veel inside info en de andere kant v/h verhaal..
Voor de moderators, voor de rest bedoel ik hier niets mee, ben er niet voor of tegen, kwam het alleen tegen en de onwaarheden over Bodegraven vond ik niet cool (niet dat ik er ooit geweest ben, maar ik weet dat er niet gesprint wordt door de jongens van RTC)
-
- Berichten: 1954
- Lid geworden op: ma 26 nov 2001 0:00
- Locatie: Friesland
CRX ICE'ed with JL-Audio & Boston Acoustics & Hifonics Zeus
-
- Über-Spammer
- Berichten: 9262
- Lid geworden op: za 6 okt 2001 0:00
- Locatie: Den Haag : Zuid-Holland
hehe.. chris heeft net ook zoeits gepost op FNB topic... 
Streetraces / Al het geld gaat in de auto
door Romana Abels
2002-04-16
Drachten, Best of Bodegraven: overal in het land beginnen op vrijdagavond de streetraces. Ronkende motoren, gillende banden, harde muziek; het is spannend en leuk. ,,Even m'n auto de brug op, kijken of alles nog goed zit, en dan drie dagen feest.'' Maar sinds er gewonden zijn gevallen en iemand op weg naar een race om het leven is gekomen, grijpen politie en justitie hard in. ,,Zoals het nu gaat, is het niet leuk meer.''
Een diepe brom klinkt vanonder de motorkappen. Langzaam, om de spoilers niet te beschadigen, rijden op vrijdagavond vele opgevoerde auto's het parkeerterrein op van verschillende McDonalds-vestigingen. Zware muziek klinkt uit grote boxen. Sommigen hebben glimmend gepoetste, speciale velgen en brede banden. Er zijn dure Japanners: een Mitshibishu Lancer, een Subaru Impreza. Maar ook wat Golfjes en een Opel Kadett. Er zijn erbij met geblindeerde ramen, maar ook een paar van wie aan de buitenkant niet is te zien is hoe snel ze kunnen. Die hebben een motor met compressor, of computeraanpassing. Drachten, Best, Bodegraven; waar ook in Nederland, vrijdagavond is streetracersavond.
In de McDonalds in Best zit Jeroen van den Water (21) met zijn vriendin Suzanne (20). Gedeprimeerd. ,,We moeten op zoek naar een nieuwe hobby, want racen doen we niet meer.'' Jeroen is zich rotgeschrokken van de harde opstelling van de politie de week ervoor. Van elf van zijn maten zijn rijbewijzen afgenomen, bij negen werd ook de auto in beslag genomen. ,,Ik stop alles wat ik heb in mijn auto. Ik wil geen strafblad. We willen een huis gaan kopen, ik heb mijn rijbewijs nodig voor mijn werk. Zoals het nu gaat, is het niet leuk meer.''
Nog maar een half jaar geleden zag de wereld er zonnig uit voor autofanaat Jeroen. Een goede baan waarin hij uit de voeten kon met zijn grote liefhebberij, een leuke vriendin, en ieder weekend lekker sprinten. Hoe je een raceclub via internet kon organiseren, leerde hij van de streetracers uit Rotterdam, waar het sprintjes trekken op lege stukken weg al eerder enorm populair was geworden. In Brabant werkte het ook, merkte hij al snel.
Hij maakte er een heleboel nieuwe vrienden. ,,Vrijdagavond deed ik even mijn auto de brug op, kijken of alles nog goed zat, en dan was het drie dagen feest.'' Jeroen vertelt hoe hij per weekend soms een heel setje banden erdoor joeg, die waren vergaan tot hoopjes rokende as op het wegdek na een burn-out -het laten draaien van de wielen zonder vooruit te gaan. Hoe hij van de tien sprintjes op een avond er meestal ook wel tien won, en het gevoel dat dat gaf. ,,Dan kom je terugrijden en dan staat iedereen te klappen.'' Het was spannend, leuk. En naïef.
,,Iedere avond als we aan het sprinten waren, kwam de politie ook even kijken. 'Jongens, we kunnen dit niet toestaan, dat weten jullie', zeiden ze dan. Dan hielden we op. Dan hadden we meestal net zo'n tien sprintjes kunnen trekken.'' Dat diezelfde politie ooit hardere maatregelen zou kunnen gaan treffen, was bij Jeroen nooit opgekomen. Benauwd: ,,Nu zeggen ze dat ze ons kunnen pakken voor poging tot doodslag.''
Suzanne: ,,Het komt omdat het veel te groot geworden is. In het begin was het nog klein, kenden we iedereen die kwam. Vorig weekend kenden we nog geen kwart van de mensen. Toen was het ook helemaal niet de bedoeling om te gaan streetracen. Maar zo'n grote groep kun je niet in de hand houden. Bij het vliegveld, waar we aan het racen waren, stond zo'n 250 man langs de kant, bijna midden op de weg. Dan wordt het wel gevaarlijk.''
En er was meer, zegt Suzanne. ,,Er waren mensen bij die eerst een jointje rookten en daarna in de auto stapten om te sprinten. Er was publiek dat bier dronk en de flesjes zomaar in de berm gooide.'' Voor Jeroen was het niet meer mogelijk de toeschouwers achter de start te houden. ,,Er was maar een fractie die voor het rijden kwam. De rest kwam om te kijken.''
De chaos bij Eindhoven had uiteindelijk fatale gevolgen. De negentienjarige Wouter te Vaarwerk uit Druten was ook zo iemand die Jeroen en Suzanne niet kenden. Hij klapte -niet tijdens een race maar onderweg- met zijn auto tegen een stapel stenen en overleefde het niet.
In hetzelfde weekeinde raakten drie autoracers gewond in de buurt van Alkmaar toen zij probeerden te ontkomen aan de politie. Een vierde gewonde viel bij Rotterdam. De ongelukken waren reden voor het openbaar ministerie om aan te kondigen dat het vanaf nu maatregelen zou nemen tegen de autoraces die inmiddels overal in het land worden gehouden. De racers zelf zien de stap van justitie met lede ogen aan. ,,Het autoracen is niet te stoppen. Maar ook wij zouden liever legaal dan illegaal sprinten. Als de politie ons maar zou vertellen waar.'' Aan het woord is de tweeëntwintigjarige Bart da Vinci, een van de organisatoren van streetraces in de regio Rotterdam. Zijn groep, 'Maasvlakte Race Team', groeit en groeit. De afgelopen twee jaar kreeg de website tweeduizend leden.
Twee keer per week is het raak. Dan rijden de streetracers tegen elkaar. Behalve afgelopen weekeinde. Toen waren er, uit respect voor de overleden jongen uit Druten, geen sprints. Bart -de naam waarmee hij op internet bekend is- wil alleen onder voorwaarden met de pers praten. ,,Onder voorwaarde dat nu eens de waarheid verteld wordt.'' Hij voelt zich gecriminaliseerd nu politie en justitie steeds opnieuw beweren dat streetracers een stel onbehouwen roekelozen zijn, die dronken achter het stuur elkaar de maat nemen. Allemaal niet waar, zegt hij. ,,Zo is het in de film 'The fast and the furious', niet in het echt.''
De wereld van Bart lijkt op die van de Brabantse Jeroen. Vrijdagavond bij McDonalds ('die mensen verdienen miljoenen aan ons'), en zeker nog twee bijeenkomsten per weekend. Vooral gezellige bijeenkomsten, benadrukt Bart. ,,Er komen mensen die tienduizenden guldens uitgeven aan hun auto. Die willen heus niet dat die auto kapot gaat of in beslag wordt genomen. Die willen laten zien hoe mooi hun wagen is. Wie iets aan zijn motor gedaan heeft, doet zijn motorkap open, wie een mooie geluidsinstallatie heeft zijn achterbak.'' Het gesprek gaat dan over tunen, over het sneller en beter maken van de auto. En altijd, altijd gaat het ook over racen. ,,We proberen een afspraak te maken, het gaat over geschikte locaties.''
In zijn bovenwoning van twee kamers in een dorp onder Rotterdam laat Bart op zijn computer filmpjes zien van races die de afgelopen tijd zijn gehouden. Hij vertelt hoe een half jaar geleden, toen de politie nog niet zo in de gaten had hoe populair streetrace aan het worden was, er drieduizend man bijeen was op de Maasvlakte. ,,De politie kwam met z'n zessen.'' Hij kan in vervoering raken als hij vertelt hoe de Golf G60 Ralley van een vriend veel sneller rijdt dan een peperdure BMW Z3. ,,Hij rijdt ze allemaal schijt''. Op zijn computerscherm is te zien hoe hij de twee zelf start. Geloei klinkt. Binnen een mum van tijd rijden de auto's heel hard, soms 160 kilometer per uur. Na 400 meter is de race voorbij en starten de volgende twee deelnemers. De winnaar oogst applaus.
Jarenlang -veel sprinters zijn al tijden bezig met hun liefhebberij- ging het goed, maar de laatste maanden is het racen volop in de belangstelling gekomen - vooral, tot spijt van de deelnemers, van de politie. De Maasvlakte Racers zijn om de sterke arm te ontlopen al opgehouden met het noemen van namen en plaatsen op hun internet-site. Op foto's van races worden steevast kentekenplaten en gezichten onherkenbaar gemaakt. Maar aan agenten in burger, die zich undercover mengen met de streetracers, kunnen ze niet veel doen. ,,Zo weten ze altijd pijlsnel waar we zitten. We weten onderhand wel in welke auto's ze rijden. Niet de minste. Ze hebben bijvoorbeeld een Subaru Impreza van zestigduizend gulden.''
Bart, werkzaam in de metaalbranche, heeft tientallen races meegemaakt. Zijn computer staat vol filmpjes van spectaculaire autoritten, burn-outs, rokende banden en vlammende uitlaten. Een doodenkele keer droeg iemand zijn gordel niet, zag hij. Die mag van hem gestraft worden. Net als mensen die 'donuts' (rondjes met de achterwielen) draaien in het publiek. Maar voor het overige wil hij eenzelfde behandeling als de motorcrossers op de Maasvlakte, die op een aangezwezen plaats mogen rijden. Hij wil overleg met de politie, met justitie, met de burgemeester. ,,Ze mogen alle mogelijke eisen stellen. We kunnen een eigen veiligheidsdienst opzetten, maatregelen nemen. We willen niet als criminelen te boek staan.''
De aanzet tot de verhevigde politie-aandacht, zegt Bart, is vooral de film 'The fast and the furious' geweest, die vorig jaar uitkwam. Daarin gaat het om illegale autoraces in het Amerikaanse Los Angeles. De racers in de film sluiten dikke weddenschappen af op wie de race wint, blokkeren complete straten om te kunnen racen en zijn ook in hun vrije tijd niet altijd bezig met legale zaken. ,,Die film schept absoluut geen goed beeld van de Nederlandse scene'', zegt Da Vinci. ,,Wedden gebeurt bij ons heel sporadisch. Wij zijn gewone, werkende jongeren, die al hun geld steken in hun auto. Wapens? Rijden in gestolen auto's? De politie neemt iedere week foto's van alle auto's die er zijn. We zouden onszelf in de vingers snijden.''
De lezing van de politie is steevast de omgekeerde. Die schildert de streetracers af als doodrijders die een kick krijgen omdat ze in de illegaliteit zitten. En, zo blijkt, sommigen zijn ook zo. Zo waren er televisiebeelden van streetracers uit Roermond, die verklaarden dat ze op weg naar de race al 230 over de snelweg rijden, ,,dood ga je toch wel''. ,,Daar zijn we dus ontzettend kwaad over'', zegt Bart. ,,Die club in Roermond weet niet waar ze het over heeft. Door zo stoer te doen, verpesten ze het voor ons allemaal.''
Het is de film, de stoerdoenderij, de media. Die geven een verkeerd, opgeklopt beeld van streetracen. Maar dat beeld trekt ook deelnemers aan die met de oorspronkelijke groepen niets te maken hebben. In Noord-Holland, waar eervorig weekend ook gewonden vielen, speelde het nog sterker dan in Brabant. Streetracer Jordi uit Amsterdam: ,,Er komen nu mensen bij die in gestolen auto's rijden, mensen die ook racen buiten het verlaten industrieterrein waar wij op willen sprinten. En de politie jaagt ons zo op, dat het soms leidt tot wilde achtervolgingen op de snelweg. Dán wordt het gevaarlijk.'' Streetrace Holland, de organisatie die verantwoordelijk was voor de meeste NoordHollandse races, kondigde vorige week aan op te houden met de illegale races. ,,Ik kan dit niet langer verantwoorden", zei organisator Kees 'Streetrace'.
In Noord-Holland is nu alle hoop gevestigd op de activiteiten van de stichting Do-Dare, en club die streetraces wil organiseren op het circuit van Zandvoort. De eerste, in februari, was al een succes. Aanstaande donderdagavond zal de tweede plaatsvinden. Deelnemers kunnen dan voor tien euro twee uur lang sprinten. Maar Zandvoort is ver, de races daar te sporadisch, en alternatieven in de rest van het land zijn niet zo snel voorhanden. ,,Volgende week weer lekker rijden'', zegt Bart.
Geen van de geïnterviewden wilde met zijn echte naam in de krant uit angst voor de politie.
Mzzl...
door Romana Abels
2002-04-16
Drachten, Best of Bodegraven: overal in het land beginnen op vrijdagavond de streetraces. Ronkende motoren, gillende banden, harde muziek; het is spannend en leuk. ,,Even m'n auto de brug op, kijken of alles nog goed zit, en dan drie dagen feest.'' Maar sinds er gewonden zijn gevallen en iemand op weg naar een race om het leven is gekomen, grijpen politie en justitie hard in. ,,Zoals het nu gaat, is het niet leuk meer.''
Een diepe brom klinkt vanonder de motorkappen. Langzaam, om de spoilers niet te beschadigen, rijden op vrijdagavond vele opgevoerde auto's het parkeerterrein op van verschillende McDonalds-vestigingen. Zware muziek klinkt uit grote boxen. Sommigen hebben glimmend gepoetste, speciale velgen en brede banden. Er zijn dure Japanners: een Mitshibishu Lancer, een Subaru Impreza. Maar ook wat Golfjes en een Opel Kadett. Er zijn erbij met geblindeerde ramen, maar ook een paar van wie aan de buitenkant niet is te zien is hoe snel ze kunnen. Die hebben een motor met compressor, of computeraanpassing. Drachten, Best, Bodegraven; waar ook in Nederland, vrijdagavond is streetracersavond.
In de McDonalds in Best zit Jeroen van den Water (21) met zijn vriendin Suzanne (20). Gedeprimeerd. ,,We moeten op zoek naar een nieuwe hobby, want racen doen we niet meer.'' Jeroen is zich rotgeschrokken van de harde opstelling van de politie de week ervoor. Van elf van zijn maten zijn rijbewijzen afgenomen, bij negen werd ook de auto in beslag genomen. ,,Ik stop alles wat ik heb in mijn auto. Ik wil geen strafblad. We willen een huis gaan kopen, ik heb mijn rijbewijs nodig voor mijn werk. Zoals het nu gaat, is het niet leuk meer.''
Nog maar een half jaar geleden zag de wereld er zonnig uit voor autofanaat Jeroen. Een goede baan waarin hij uit de voeten kon met zijn grote liefhebberij, een leuke vriendin, en ieder weekend lekker sprinten. Hoe je een raceclub via internet kon organiseren, leerde hij van de streetracers uit Rotterdam, waar het sprintjes trekken op lege stukken weg al eerder enorm populair was geworden. In Brabant werkte het ook, merkte hij al snel.
Hij maakte er een heleboel nieuwe vrienden. ,,Vrijdagavond deed ik even mijn auto de brug op, kijken of alles nog goed zat, en dan was het drie dagen feest.'' Jeroen vertelt hoe hij per weekend soms een heel setje banden erdoor joeg, die waren vergaan tot hoopjes rokende as op het wegdek na een burn-out -het laten draaien van de wielen zonder vooruit te gaan. Hoe hij van de tien sprintjes op een avond er meestal ook wel tien won, en het gevoel dat dat gaf. ,,Dan kom je terugrijden en dan staat iedereen te klappen.'' Het was spannend, leuk. En naïef.
,,Iedere avond als we aan het sprinten waren, kwam de politie ook even kijken. 'Jongens, we kunnen dit niet toestaan, dat weten jullie', zeiden ze dan. Dan hielden we op. Dan hadden we meestal net zo'n tien sprintjes kunnen trekken.'' Dat diezelfde politie ooit hardere maatregelen zou kunnen gaan treffen, was bij Jeroen nooit opgekomen. Benauwd: ,,Nu zeggen ze dat ze ons kunnen pakken voor poging tot doodslag.''
Suzanne: ,,Het komt omdat het veel te groot geworden is. In het begin was het nog klein, kenden we iedereen die kwam. Vorig weekend kenden we nog geen kwart van de mensen. Toen was het ook helemaal niet de bedoeling om te gaan streetracen. Maar zo'n grote groep kun je niet in de hand houden. Bij het vliegveld, waar we aan het racen waren, stond zo'n 250 man langs de kant, bijna midden op de weg. Dan wordt het wel gevaarlijk.''
En er was meer, zegt Suzanne. ,,Er waren mensen bij die eerst een jointje rookten en daarna in de auto stapten om te sprinten. Er was publiek dat bier dronk en de flesjes zomaar in de berm gooide.'' Voor Jeroen was het niet meer mogelijk de toeschouwers achter de start te houden. ,,Er was maar een fractie die voor het rijden kwam. De rest kwam om te kijken.''
De chaos bij Eindhoven had uiteindelijk fatale gevolgen. De negentienjarige Wouter te Vaarwerk uit Druten was ook zo iemand die Jeroen en Suzanne niet kenden. Hij klapte -niet tijdens een race maar onderweg- met zijn auto tegen een stapel stenen en overleefde het niet.
In hetzelfde weekeinde raakten drie autoracers gewond in de buurt van Alkmaar toen zij probeerden te ontkomen aan de politie. Een vierde gewonde viel bij Rotterdam. De ongelukken waren reden voor het openbaar ministerie om aan te kondigen dat het vanaf nu maatregelen zou nemen tegen de autoraces die inmiddels overal in het land worden gehouden. De racers zelf zien de stap van justitie met lede ogen aan. ,,Het autoracen is niet te stoppen. Maar ook wij zouden liever legaal dan illegaal sprinten. Als de politie ons maar zou vertellen waar.'' Aan het woord is de tweeëntwintigjarige Bart da Vinci, een van de organisatoren van streetraces in de regio Rotterdam. Zijn groep, 'Maasvlakte Race Team', groeit en groeit. De afgelopen twee jaar kreeg de website tweeduizend leden.
Twee keer per week is het raak. Dan rijden de streetracers tegen elkaar. Behalve afgelopen weekeinde. Toen waren er, uit respect voor de overleden jongen uit Druten, geen sprints. Bart -de naam waarmee hij op internet bekend is- wil alleen onder voorwaarden met de pers praten. ,,Onder voorwaarde dat nu eens de waarheid verteld wordt.'' Hij voelt zich gecriminaliseerd nu politie en justitie steeds opnieuw beweren dat streetracers een stel onbehouwen roekelozen zijn, die dronken achter het stuur elkaar de maat nemen. Allemaal niet waar, zegt hij. ,,Zo is het in de film 'The fast and the furious', niet in het echt.''
De wereld van Bart lijkt op die van de Brabantse Jeroen. Vrijdagavond bij McDonalds ('die mensen verdienen miljoenen aan ons'), en zeker nog twee bijeenkomsten per weekend. Vooral gezellige bijeenkomsten, benadrukt Bart. ,,Er komen mensen die tienduizenden guldens uitgeven aan hun auto. Die willen heus niet dat die auto kapot gaat of in beslag wordt genomen. Die willen laten zien hoe mooi hun wagen is. Wie iets aan zijn motor gedaan heeft, doet zijn motorkap open, wie een mooie geluidsinstallatie heeft zijn achterbak.'' Het gesprek gaat dan over tunen, over het sneller en beter maken van de auto. En altijd, altijd gaat het ook over racen. ,,We proberen een afspraak te maken, het gaat over geschikte locaties.''
In zijn bovenwoning van twee kamers in een dorp onder Rotterdam laat Bart op zijn computer filmpjes zien van races die de afgelopen tijd zijn gehouden. Hij vertelt hoe een half jaar geleden, toen de politie nog niet zo in de gaten had hoe populair streetrace aan het worden was, er drieduizend man bijeen was op de Maasvlakte. ,,De politie kwam met z'n zessen.'' Hij kan in vervoering raken als hij vertelt hoe de Golf G60 Ralley van een vriend veel sneller rijdt dan een peperdure BMW Z3. ,,Hij rijdt ze allemaal schijt''. Op zijn computerscherm is te zien hoe hij de twee zelf start. Geloei klinkt. Binnen een mum van tijd rijden de auto's heel hard, soms 160 kilometer per uur. Na 400 meter is de race voorbij en starten de volgende twee deelnemers. De winnaar oogst applaus.
Jarenlang -veel sprinters zijn al tijden bezig met hun liefhebberij- ging het goed, maar de laatste maanden is het racen volop in de belangstelling gekomen - vooral, tot spijt van de deelnemers, van de politie. De Maasvlakte Racers zijn om de sterke arm te ontlopen al opgehouden met het noemen van namen en plaatsen op hun internet-site. Op foto's van races worden steevast kentekenplaten en gezichten onherkenbaar gemaakt. Maar aan agenten in burger, die zich undercover mengen met de streetracers, kunnen ze niet veel doen. ,,Zo weten ze altijd pijlsnel waar we zitten. We weten onderhand wel in welke auto's ze rijden. Niet de minste. Ze hebben bijvoorbeeld een Subaru Impreza van zestigduizend gulden.''
Bart, werkzaam in de metaalbranche, heeft tientallen races meegemaakt. Zijn computer staat vol filmpjes van spectaculaire autoritten, burn-outs, rokende banden en vlammende uitlaten. Een doodenkele keer droeg iemand zijn gordel niet, zag hij. Die mag van hem gestraft worden. Net als mensen die 'donuts' (rondjes met de achterwielen) draaien in het publiek. Maar voor het overige wil hij eenzelfde behandeling als de motorcrossers op de Maasvlakte, die op een aangezwezen plaats mogen rijden. Hij wil overleg met de politie, met justitie, met de burgemeester. ,,Ze mogen alle mogelijke eisen stellen. We kunnen een eigen veiligheidsdienst opzetten, maatregelen nemen. We willen niet als criminelen te boek staan.''
De aanzet tot de verhevigde politie-aandacht, zegt Bart, is vooral de film 'The fast and the furious' geweest, die vorig jaar uitkwam. Daarin gaat het om illegale autoraces in het Amerikaanse Los Angeles. De racers in de film sluiten dikke weddenschappen af op wie de race wint, blokkeren complete straten om te kunnen racen en zijn ook in hun vrije tijd niet altijd bezig met legale zaken. ,,Die film schept absoluut geen goed beeld van de Nederlandse scene'', zegt Da Vinci. ,,Wedden gebeurt bij ons heel sporadisch. Wij zijn gewone, werkende jongeren, die al hun geld steken in hun auto. Wapens? Rijden in gestolen auto's? De politie neemt iedere week foto's van alle auto's die er zijn. We zouden onszelf in de vingers snijden.''
De lezing van de politie is steevast de omgekeerde. Die schildert de streetracers af als doodrijders die een kick krijgen omdat ze in de illegaliteit zitten. En, zo blijkt, sommigen zijn ook zo. Zo waren er televisiebeelden van streetracers uit Roermond, die verklaarden dat ze op weg naar de race al 230 over de snelweg rijden, ,,dood ga je toch wel''. ,,Daar zijn we dus ontzettend kwaad over'', zegt Bart. ,,Die club in Roermond weet niet waar ze het over heeft. Door zo stoer te doen, verpesten ze het voor ons allemaal.''
Het is de film, de stoerdoenderij, de media. Die geven een verkeerd, opgeklopt beeld van streetracen. Maar dat beeld trekt ook deelnemers aan die met de oorspronkelijke groepen niets te maken hebben. In Noord-Holland, waar eervorig weekend ook gewonden vielen, speelde het nog sterker dan in Brabant. Streetracer Jordi uit Amsterdam: ,,Er komen nu mensen bij die in gestolen auto's rijden, mensen die ook racen buiten het verlaten industrieterrein waar wij op willen sprinten. En de politie jaagt ons zo op, dat het soms leidt tot wilde achtervolgingen op de snelweg. Dán wordt het gevaarlijk.'' Streetrace Holland, de organisatie die verantwoordelijk was voor de meeste NoordHollandse races, kondigde vorige week aan op te houden met de illegale races. ,,Ik kan dit niet langer verantwoorden", zei organisator Kees 'Streetrace'.
In Noord-Holland is nu alle hoop gevestigd op de activiteiten van de stichting Do-Dare, en club die streetraces wil organiseren op het circuit van Zandvoort. De eerste, in februari, was al een succes. Aanstaande donderdagavond zal de tweede plaatsvinden. Deelnemers kunnen dan voor tien euro twee uur lang sprinten. Maar Zandvoort is ver, de races daar te sporadisch, en alternatieven in de rest van het land zijn niet zo snel voorhanden. ,,Volgende week weer lekker rijden'', zegt Bart.
Geen van de geïnterviewden wilde met zijn echte naam in de krant uit angst voor de politie.
Mzzl...
-
- Berichten: 1324
- Lid geworden op: do 7 mar 2002 0:00
- Locatie: Delft
- Contacteer:
Goed verhaal van die Rotterdammer, paar keer wezen kijken. Die eikels die rechtstreeks uit de bioscoop met 230 zichzelf dood willen rijden hebben het leuk naar de kloten geholpen...
Gijs
Gijs
Bezemer Rally Team
http://www.Bezemer-Rally.nl
" 'cause quitters never win and winners never quit..."
http://www.Bezemer-Rally.nl
" 'cause quitters never win and winners never quit..."
Amen...
Het vervelende is dat als een van ons nu een zwaar ongeluk krijgt of nog erger verongelukt dan zijn we per definitie op weg geweest naar een ILLEGALE streetrace.
Een jong iemand die in een snelle auto rijdt en zeker als die auto ook nog eens getuned is, dan wordt ie al snel als DE dwaas gezien. Datje geplet werd door zo'n kansloze vrachtwagenchauffeur die aan het prakken is, zonder te spiegelen, da's dus niet relevant meer.
Heel erg jammere ontwikkelingen zijn dit...
Een jong iemand die in een snelle auto rijdt en zeker als die auto ook nog eens getuned is, dan wordt ie al snel als DE dwaas gezien. Datje geplet werd door zo'n kansloze vrachtwagenchauffeur die aan het prakken is, zonder te spiegelen, da's dus niet relevant meer.
Heel erg jammere ontwikkelingen zijn dit...
Maar het is wel een goed stuk of niet.
Het is alleen geen intervieuw geweest van iemand uit rotterdam.
Weet je wat wel lullig is bij ons zijn er.
11 mensen opgepakt en bij die mensen is van 9 personen de auto af gepakt.
Deze zijn gisteren op weg gegaan naar DOMEIN.
Fijn voor die mensen de auto gaat nu de verkoop in met instalatie en alles er in.
Het is alleen geen intervieuw geweest van iemand uit rotterdam.
Weet je wat wel lullig is bij ons zijn er.
11 mensen opgepakt en bij die mensen is van 9 personen de auto af gepakt.
Deze zijn gisteren op weg gegaan naar DOMEIN.
Fijn voor die mensen de auto gaat nu de verkoop in met instalatie en alles er in.
-
- Berichten: 1898
- Lid geworden op: zo 13 mei 2001 0:00
Waar zit dat DOMEIN in Rotterdam ::lol: 
[edit] Eindhoven sorry[/edit]
_________________
<font color="blue" font size=2 font=LUCIDA SANS, Helvetica><b>Nick, the TWINGOMANIAC</b></font>
[ This message was edited by: Nick on 2002-04-18 19:50 ]

[edit] Eindhoven sorry[/edit]
_________________
<font color="blue" font size=2 font=LUCIDA SANS, Helvetica><b>Nick, the TWINGOMANIAC</b></font>
[ This message was edited by: Nick on 2002-04-18 19:50 ]
-
- Berichten: 1954
- Lid geworden op: ma 26 nov 2001 0:00
- Locatie: Friesland
Nick, ik ga mee 

CRX ICE'ed with JL-Audio & Boston Acoustics & Hifonics Zeus