Rij-impressies

[Bart V]

Ik zoek regelmatig op het naar de rij-impressies van diversen snelle auto's (voornamelijk renaults natuurlijk) maar ik vind dat er bar weinig over te vinden is. Mischien is het een idee om dus een topic te maken waar iedereen zijn eventuele rij-impressies kan posten van zijn/haar eigen auto, of een andere snelle renault waar je in gereden hebt. Ik denk dat iedereen het weer anders ervaart. Tis ook leuk voor mensen die (nog) geen renault hebben om zich te orienteren in de verschillende rij eigenschappen van verschillende "snelle" renaults.

Gr Bart

[Rudo]

Het is op zich wel een goed idee, maar dan beperken we het wel tot Renault. Voor andere merken zijn er weer andere sites.

[Bart V]

Renault 19 16V

De Renault 19 16V is een redelijk snelle, maar vooral comfortabele auto. Hij is redelijk snel in het hoge toerengebied, maar onder de 4000 toeren is het geen monster, wel is de motor soepel, en trek je lekker door de versnellingen geen. Als je hem dus op toeren houd staat hij (vind ik) garant voor goede prestaties, en ben je menig gti-achtige sneller af. De wegligging is ook dik in orde, voor een stevig potje sturen deinst hij niet terug. Ook de remmen zijn goed in orde.

Pluspunten:

-Comfortabel
-Wegligging
-snel

Minpunten:

-Niet echt happig onder de 4000 toeren
-Gewicht (1065 kilo)

Kortom, een mooie, snelle en comfortabele auto die garant staat voor goede prestaties.

[Christian]

maak er dan ACT:rij inpresie van

[gille]

Autogids · CarBase · Selectieresultaat · Details



--------------------------------------------------------------------------------
Renault 21 Turbo
ALGEMEEN
nieuwprijs € 29.212 (ƒ 64.375)
afleveringskosten n.v.t.
wegenbelasting (3mnd) € 93 - € 109
carrosserie 4-deurs, sedan
transmissie 5 v, hand
brandstof benzine
aandrijving voor
algemene garantie 1 jaar, onbeperkt
carrosserie garantie 6 jaar
introductie januari 1988
einde juni 1990

MOTOR
aantal cilinders 4
kleppen per cilinder 2
cilinderinhoud 1995cm3
boring x slag 88,0x82,0 mm
compressieverh. 8,0:1
max. vermogen 129 kW (175 pk)/5200tpm
max. koppel 270 Nm/3000tpm
brandstofsysteem multipoint injectie
turbo ja
katalysator nee

MATEN & GEWICHTEN
lengte 4,50 m
breedte 1,72 m
hoogte 1,38 m
wielbasis 2,60 m
draaicirkel 10.5 m
bandenmaat 195/55VR15
massa leeg 1175 kg
laadvermogen 460 kg
aanhangermassa geremd 1100 kg
aanhangermassa ongeremd 587 kg
inh. bagageruimte 490 - 840 l
inh. brandstoftank 66 l

PRESTATIES
topsnelheid 227 km/h
acceleratie 0-100 km/h 7,4 s
verbruik binnen b.k. - l/100km
verbruik buiten b.k. - l/100km
verbruik gecombineerd 8,6 l/100km
CO2 uitstoot - g/km
VEILIGHEID
ABS-remsysteem ja
remkrachtverdeling nee
remassistentie nee
airbag bestuurder nee
airbag passagier nee
zij-airbags nee
hoofdairbags voor nee
tractiecontrole nee
stabiliteitsregeling nee

COMFORT
centrale deurvergrendeling ja, met afstandbediening
elektrische ramen ja, voor
stuurbekrachtiging ja
cruise control nee
airconditioning nee
navigatiesysteem nee

INTERIEUR
hoogteverst. stoel ja, bestuurder
elektr. stoelverstelling nee
verwarmde stoelen nee
sportstoelen ja
leer bekleed stuurwiel ja
verstelbaar stuur ja, hoogte
leren bekleding nee
hoofdsteunen achter nee
neerklapbare achterbank ja, in delen
middenarmsteun ja, achter
leeslampje(s) ja, voor
toerenteller ja
buitentemperatuurmet. nee
boardcomputer ja
stereoinstallatie nee

EXTERIEUR
interval ruitewisser ja
lichtmetalen velgen ja
schuif/kanteldak nee
metallic lak nee
bumpers in carrosseriekleur ja
elektrische spiegels ja, en verwarmd
mistlampen voor ja
xenon koplampen nee
inbraakalarm nee


--------------------------------------------------------------------------------




Copyright © 2003 Sanoma Uitgevers BV • Adverteren • Colofon

[gille]

en het rijd als een gespierde zetel op wielen

[Michel Meganefreak]

vrij uitgebreid al zeg ik het zelf......megane coupe 2.0 16v

http://www.meganecoupe.nl/club/leden/mi ... jim2.0.htm

[Tazzman]

Renault 19 16V

De Renault 19 16V is een redelijk snelle, maar vooral comfortabele auto. Hij is redelijk snel in het hoge toerengebied, maar onder de 4000 toeren is het geen monster, wel is de motor soepel, en trek je lekker door de versnellingen heen.

Daar ben ik het helemaal mee eens. Ik zou daarbij willen opmerken dat de Renault 19 1.8 16V (Of 16S in het Frans ) onder de 3500 tot 4000 toeren een erg beschaafde auto is. Als je hem onder de 4000 toeren houdt, kom je bijzonder makkelijk met het verkeer mee maar de auto laat zich makkelijk en zeer soepeltjes rijden. Gaat het gaspendaal wat dieper naar de vloer en wordt de motor boven de 4000 toeren gedreven, dan komt de beer letterlijk los! En die houdt de eerste 2000 toeren ook niet op ook!

Lijkt de Renault 19 16V op het eerste gezicht een sportieve edoch ingetogen hatchback, boven de 4000 toeren weet je meteen waarom de verzekeringsmaatschappij zo moeilijk deed om de auto te verzekeren! Als een losgeslagen stuk vuurwerk brult de Renault 19 over het asfalt! Zelfs met zijn 13 jaar, hoeft een Renault 19 16V rijder zich niet te schamen wanneer hij naast een modernere GTI-uitvoering bij het stoplicht staat.

Daarbij moet ik zeggen dat het verbruik van de auto mij erg mee valt. Hoewel de motor bij mij zelden meer dan 4500 toeren ziet, heb ik toch een niet bepaald langzame rijstijl. En toch weet mijn Renault 19 16V uit 1990 een zeer respectabele 1:12,5 te noteren, zelfs bij snel rijgedrag. Weet ik mijzelf nog enigsinds in te houden dan is ook 1:13 mogelijk. Prestaties welke niet zeer zeker niet verkeerd zijn voor een sportieve 1.8 16V van 13 jaar oud!

De stoelen zijn ook een verhaal apart. Deze zijn zo ontzettend comfortabel en geven toch zeer prettige steun bij het bochtenwerk. Je zit als ware in de stoel en de stevige maar zachte wangen houden je prima op je plek wanneer de 19 stevig aan het werk is in enige bochten.

[Mickael]

Deze heb ik ooit gevonden en ik vond hem wel leuk.

WILL WIL NOG

Renault Clio Willams
Eindelijk! Na vier jaar heeft Renault een waardige opvolger voor de legendarische Renault Clio Williams. De Clio RS levert het plezier en de prestaties die de Williams zo aantrekkelijk maakten maar de Megane Coupé nooit kon evenaren. Wat de nieuweling niet kan overtreffen is de exclusiviteit. De Williams is in een gelimiteerde oplage gebouwd en heeft bovendien een uitstraling die niet door de nieuwe Clio wordt overtroffen. Met de introductie van de Clio RS kan het aanbod van gebruikte Williamsen wel eens toenemen. Hoe rijdt de oudgediende?

Toen Volkswagen een "Rolling Stones" editie van de Golf uitbracht, was niemand onder de indruk. Ook een Peugeot 205 in "Roland Garros" uitvoering is bepaald geen koppendraaier. Maar toen Renault de naam van het "Williams" Formule 1 team aan haar Clio verbond, rees het imago van de Clio in een oogwenk van boodschappenauto naar statussymbool. Behalve de juiste naam leverde Renault ook zeer begeerlijke techniek, bestaande uit een 2-liter motor met 150 pk gehuld in een jas van donkerblauw metalic met goudkleurige velgen. Om de exclusiviteit hoog te houden bouwde Renault slechts 3500 stuks en hing een prijskaartje van bijna fl. 50.000,- aan de auto. Het voelt dan ook als een groot voorrecht een middagje rubber te mogen leggen met deze super Fransoos.
BLAUW-WIT
Renault heeft zich er niet gemakkelijk van afgemaakt door een standaard interieur in een auto met zo'n bijzonder exterieur te plaatsen. De Williams heeft diepe kuipstoelen die zijn bekleed met zachte grijze stof en blauwe Williams logo's in de rugleuning. De hoofdsteunen zijn feitelijk neksteunen waardoor de bestuurder bijna in de stoelen zit gegoten. Dat is prettig maar kan tijdens een aanrijding van achteren fataal zijn. Het dashboard wordt opgesierd door diverse extra meters voor onder andere de oliedruk. Alle meters hebben witte wijzers op blauwe platen en passen daarmee perfect bij de kleurstelling van de auto.
De meters komen tot leven na het omdraaien van de sleutel, maar de verwachte diepe brom of onrustige loop die bij een rassportwagen hoort blijft uit. Bij normaal gebruik ontpopt de Williams zich als een brave stadsauto waar iedereen mee uit de voeten kan. Het valt wel op dat de auto weinig toeren maakt en het gaspedaal nooit ver hoeft te worden ingedrukt om met het overige verkeer mee te komen. Integendeel. Bij ieder verkeerslicht trek ik onbedoeld een groot gat ten opzichte van het achteropkomende verkeer. Het verwachte roofdier lijkt wel degelijk op de loer te liggen, maar moet eerst wakker worden geschud.
Een eerste bocht leert dat de Clio Williams een onderstel van een fabelachtige kwaliteit herbergt. De auto geeft ieder detail perfect weer, maar doet dat met een verzwakkende factor zodat de auto nooit vermoeiend is. Al snel geeft de Williams het gevoel dat bijremmen niet nodig is. Opnieuw rijdt de Clio het overige verkeer volkomen zoek. Niet omdat de bestuurder haast heeft, maar omdat het onderstel zo goed is dat remmen simpelweg overbodig is. De bewering dat snelle auto's veilige auto's zijn, omdat de auto meer in huis heeft dan ooit gebruikt zal worden, gaat hier zeker op. Als laatste kennismaking probeer ik een "J-turn" op een verlaten parkeerterrein. De handschoenen gaan uit. De Clio Williams mag de benen strekken op een rustig asfalt tussen Rotterdam en Zierikzee.
SNELHEIDSDUIVEL
Zodra de bestuurder laat weten in te zijn voor een feestje grijpt de Williams die kans met beide handen aan. In de stad legt de Williams met groot plezier rubbersporen. Andere bestuurders kunnen alleen nog verwonderd toekijken hoe de Williams met hoogst illegale snelheid de snelweg kiest en aan de horizon verdwijnt. De Williams geeft de bestuurder het gevoel oppermachtig te zijn en alles en iedereen de oren te kunnen wassen. Om te beginnen een Mercedes A-klasse die duidelijk geen boodschap heeft aan het aanstormende blauwe autootje met de felle gele lampen. Gezien de enorme hoeveelheid steenslag op de voorkant van mijn testauto is de eigenaar geen geduldig type, ik dring echter niet aan en wacht rustig af. De toerenteller van de Williams ligt nog ergens onderin de schaal. Het heeft eigenlijk wel z'n charme de topsnelheid van een andere auto als wandeltempo te zien. Als de Mercedes bij 160 km/u buiten adem raakt en de rechter rijbaan kiest, neemt de Clio een slok benzine en begint met groot enthousiasme snelheid op te bouwen. Een echte toerenmaker is de Williams niet, want al boven 6500 toeren maakt de begrenzer zeer abrupt een einde aan het plezier. De brandstofpomp wordt simpelweg afgesloten zodat de Clio hijgend en stotterend wacht tot de bestuurder het volgende verzet kiest. Een afgang voor de bestuurder, die door Renault voorkomen had kunnen worden.
De maximumsnelheid van 215 km/u staat binnen korte tijd op de teller. De motor laat weten best harder te willen, maar zijn schepper bepaalde anders. Het einde van de snelweg nadert zodat het met 210 km/u op de teller tijd is de remmen (niet voorzien van ABS) op de proef te stellen. Zonder aarzelen grijpen de geventileerde schijven in, om luttele meters later met een veilige snelheid over een klaverblad te boenderen. De brede banden (185/55X15) zijn goed opgewarmd en geven een perfecte grip. Met 120 km/u in een bocht waar een adviessnelheid van 50 km/u voor geldt, is goed te voelen hoe fijn het rubber aan de weg kleeft. Het gevaar bij dergelijk zacht schoeisel is dat zonder duidelijke waarschuwing vooraf de grip ineens ophoudt, waarna de bestuurder op zijn of haar eigen talenten is aangewezen. Het is daarom geen goed idee de Williams tot het uiterste te drijven zonder eerst een verhoogde rijvaardigheidscursus te hebben gevolgd.
Na een uurtje dollen met de Williams giert de adrenaline door m'n lichaam en tintel ik van top tot teen. De eigenaar had niet anders verwacht en neemt het stuur met een ongehoord brede grijns over voor de terugweg. Dan blijkt dat het niet alles goud is wat er blinkt. Bij 80 of 120 km/u is de Williams een totaal oninteressante auto die dan alleen op het gelikte uiterlijk terugvalt. De stevige dorst en een hoge verzekeringspremie blijven van kracht. De Williams is gemaakt om te spelen, maar is door het enorme snelheidspotentieel eigenlijk alleen goed thuis op het circuit.
CONCLUSIE
De Clio Williams is een aantrekkelijk pakketje dat menigeen zal verblinden. Maar helaas is de vorige eigenaar nooit een oud vrouwtje dat de auto gebruikte om boodschappen doen. Het risico is groot dat de vorige eigenaar de auto aan de kant zet omdat de ras-atleet een kort maar zwaar leven achter de rug heeft. Bij het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd zullen de eerste mankementen optreden of kan het uithoudingsvermogen minder worden. Behalve de aanschafprijs van fl. 25.000 tot fl. 30.000,- heeft de nieuwe eigenaar dan diepe zakken nodig om het tweedehandsje rijdende te houden.
Desondanks blijft de auto op uiterlijk, prestaties en niet te vergeten imago een uitermate begeerlijk bezit dat menig jongensdroom zal vervullen. Wie een goed exemplaar vindt en daarvoor zelf op een dieet van water en brood verder moet leven, zal daar geen spijt van krijgen.

[Merijn]

Errug leuk verhaal!

[frank_williams]

Ik mis de Clio16v (ph.2) nog, bij deze:

[img]http://autogids.autotrader.nl/atimages/ ... io21_a.jpg[/img]

Compact krachtpakket
Is de GTI dood en begraven? Doemdenkers genoeg die dat beweren. Maar als er één auto is die het tegendeel wil bewijzen dan is het wel de Renault Clio 16V. En waar kan hij dat beter doen dan in deze test?

In 1976 introduceerde Volkswagen de Golf GTI, die niet alleen een enorm succes oogstte, maar ook meteen een trend zette als kleine-middenklasser-met-een-beresterke motor. In de jaren ’80 wemelde het werkelijk van de GTI’s. Naarmate de ’eighties’ vorderden, verloren de letters ’GTI’ echter veel van hun glans. Ze werden te zwaar en de scherpe kantjes waren eraf. Juist toen de GTI’s echt aan overgewicht begonnen te lijden, stond er een nieuw fenomeen voor de deur: snelle, hoogtoerige zestienkleppers. Voor veel fabrikanten aanleiding om de aanduiding GTI overboord te zetten en een nieuw synoniem voor snel en sensationeel te gaan gebruiken: 16V.
De Clio 16V was een van de eerste Franse exponenten van de zestienkleppen-trend. En die auto had nogal wat te bewijzen: hij moest de felle Renault 5 GT turbo op zijn minst evenaren en tegengas geven aan de GTI van dat moment: de Peugeot 205. Daarvoor kreeg de Clio een 1,8-liter motor met maar liefst 136 pk onder de kap. En daarmee accelereert de net geen 1000 kilo wegende Clio niet, hij lanceert zichzelf: van 0-100 km/h in maar 8,5 seconden en ook de tussenacceleraties getuigen van een bijzonder doorzettingsvermogen. In de vijfde versnelling is het tussensprintje van 0-120 km/h in 12,1 seconden achter de rug, in vier heb je daarvoor slechts 9,2 seconden nodig.
Dergelijke prestaties roepen om een aangepast onderstel. De 16V staat dan ook een stuk ’vierkanter’ op de weg dan de minder snelle uitvoeringen: de spoorbreedte voor is 6 centimeter groter (1,42 m ten opzichte van 1,36 m) en achter staan de wielen van de 16V een centimetertje verder uit elkaar (1,35 m t.o.v. 1,34 m). Ook ligt de koets wat dichter boven het wegdek dan de andere Clio’s: 3 centimeter om precies te zijn. Bovendien heeft de 16V zeer stugge dempers die elke oneffenheid bijna pijnlijk aan de inzittenden doorgeven. Van comfort is dan ook nauwelijks sprake. Wel zorgt dat stugge onderstel ervoor dat de sportieve Clio een innige relatie met het wegdek onderhoudt.
In snelle bochten wil de auto regelmatig een achterwieltje optillen, maar dat doet niets af aan het hoogstaande weggedrag. Dat bleek vooral op het circuit van Zandvoort, waar de Clio letterlijk spelenderwijs zeer hoge bochtsnelheden haalde. Als je zuivere lijnen rijdt - helaas biedt de openbare weg daarvoor zelden gelegenheid - blijft de Clio vrijwel altijd neutraal. Alleen bij te scherp insturen laat hij terecht wat onderstuur zien. Die scherpe stuurbewegingen laat je echter wel uit je hoofd, want die gaan gepaard met een duidelijk merkbaar snelheidsverlies; de Clio rondt de curve dan alleen met uitgesproken tegenzin.

Geen uitbreker
Plotseling gas loslaten in een snelle bocht deert de zestienklepper nauwelijks; je voelt dat de achterkant iets begint te duwen, maar gemeen uitbreken is er niet bij. Kortom, het onderstel van de Clio 16V is bijzonder communicatief, met wat gevoel kan iedereen ermee overweg en wie wil en kan, beleeft daar bijzonder veel plezier aan.
De Clio 16V laat bijna onbeschaamd zien waar hij voor staat. In vergelijking met zijn minder snelle broeders springt hij er vooral uit door sterk verbrede spatborden, de 15-inch lichtmetalen wielen en de bovenmaatse luchthapper op de motorkap. In drie woorden: kort, gedrongen en agressief. Net als het uiterlijk is ook het interieur sterk op sportiviteit gericht. Dat merk je bijvoorbeeld aan de kuipjes die het lichaam nauw omsluiten en daardoor een perfecte zijdelingse steun geven. De met leer beklede rand van het stuur is precies dik genoeg om lekker in de hand te liggen. Alleen, het ziet er met de airbag-optie n¡et uit. Een schoonheidsfoutje dat des te meer opvalt bij het fraaie dashboard met de drie extra klokken.
De Clio 16V bewijst overtuigend dat echte sportiviteit in de kleine middenklasse nog bestaat. Is de GTI dood? Nee, hij heet alleen maar anders.

+ Fijne motor
+ Flitsende prestaties
+ Sportief weggedrag

– Lelijk airbag-stuurwiel
- Geen ABS

[Robke]

+ Fijne motor
+ Flitsende prestaties
+ Sportief weggedrag

– Lelijk airbag-stuurwiel
- Geen ABS

Dan heeft de mijne dus helemaal geen minpunten, want ik heb geen airbag en wel ABS.

[frank_williams]

+ Fijne motor
+ Flitsende prestaties
+ Sportief weggedrag

– Lelijk airbag-stuurwiel
- Geen ABS

Dan heeft de mijne dus helemaal geen minpunten, want ik heb geen airbag en wel ABS.

[frank_williams]

en deze kan ik jullie ook niet onthouden:
(bron: auto rensport 1983)
originelen staan op http://www.pure-waanzin.tk/

[img]http://www.home.zonnet.nl/pure_waanzin/1front.jpg[/img]
[img]http://www.home.zonnet.nl/pure_waanzin/1pag0.jpg[/img]
[img]http://www.home.zonnet.nl/pure_waanzin/1pag1.jpg[/img]
[img]http://www.home.zonnet.nl/pure_waanzin/1pag2.jpg[/img]
[img]http://www.home.zonnet.nl/pure_waanzin/1pag3.jpg[/img]
edit: ff geresized
ik maak wel ff een paginaatje met de originelen

[Patrick RS]

vet

[SimonBalk]

Cool! binnenkort ff helemaal lezen